Friday, May 10, 2013

Tunok

 by Liezl Ladaran

Ikaw ang tunok sa akong kalag
Nga nagputos kanako sa lawas
Imong gi kaon sa hinay hinay ang akong galamhan
Gipadulot mo sa kinatibuk-ang bahin sa kalawasan
Hangtod na sa akong dughan.

Didto sa katapusang langub sa kangitngit nagpahipi
Ang kahapdos nga walay katagbawan.
Gitisok mo sa akong kaunuran
Hangtod sa kapanawpanawan sa akong kalibutan
Walay hunong ang imong kahapdos.

Si kinsa ba ikaw nga muhari kanako?
Tunok ka lang ug ako ang punoan
Ang dahon ug bulak nagdayan dayan kanako
Busa di ako mahadlok kanimo.

Lig-unon ko kining akong galamhan
Ug buntugon ko ikaw.
Dili ako nimo malimbungan
Busa pahawa ug balik sa imong gigikanan.



 (Tunok is a Visayan word meaning thorn.  As an idiom, the term thorn  can be used to mean anything unpleasant and annoying. This poem speaks about the thorns in Liezl's life and how she does not allow these thorns to control her. . by Mavic Mercene)

No comments:

When in Pakistan

  By Monaliza Esteban, CLM I vividly remember my arrival in Pakistan and how the environment felt so different to me. I sensed I had to be c...